Voedingssuppletie

Vetzuren zijn lange ketens koolstofatomen gebonden aan waterstofatomen. Deze vetzuren worden in de darm uit de vetten gehaald door deze los te koppelen (met behulp van enzymen) van de vetkop  (glycerolgroep). Onverzadigde vetzuren hebben een of meerdere dubbele bindingen tussen hun koolstofatomen waardoor ze op die plaats geen binding maken met een waterstofatoom en waardoor ze een knikje maken. Onverzadigde vetzuren zijn dus niet volledig verzadigd met waterstofatomen. Verzadigde vetzuren hebben geen dubbele bindingen en zijn dus volkomen recht. Zij zijn volledig verzadigd met waterstofatomen.

Juist de knik in een onverzadigd vetzuur maakt dat dit vetzuur niet makkelijk kan samenklitten in onze slagaders en cellen. Verzadigde vetzuren hebben deze knik niet en klitten hierdoor wel gemakkelijker samen. Hierdoor kan, in combinatie met de kleverige suikers in het bloed, atherosclerose ontstaan (dichtslibben van de aders) en dit kan uiteindelijk leiden tot een hartaanval of beroerte. Hierbij moet gezegd worden dat de suikers de grootste boosdoeners zijn. Suiker (glucose) is kleverig en bindt zich in onze vaten aan eiwitten, vetzuren en cholesterol (LDL). Minder suikers consumeren draagt zodoende bij aan een gezond vaatstelsel.  Onverzadigde vetzuren, cholesterol en eiwitten zullen dan geen schade aan de wanden kunnen aanrichten.

Omega 3 is een meervoudig onverzadigd vetzuur met de eerste dubbele binding (tot stand gebracht door elektronen) op  de derde koolstofatoom (C). De twee bekendste omega 3 vetzuren zijn DHA en EPA. Omega 3 vetzuren nestelen zich in in de celwanden en maken de cellen flexibeler en gaan onder andere  ontstekingen tegen.

De tegenhanger van omega 3 is omega 6 (met een eerste dubbele binding op de zesde koolstofatoom). Omega 6 is in principe een goede vetzuur. Het bevindt zich in de celwand en bevordert onder andere ontstekingsreacties, indien de cel dat wenst. Maar omdat we via onze huidige Westerse voeding een overmaat aan omega 6 binnenkrijgen (door de veel gebruikte oliën), kunnen de ontstekingen niet genoeg geremd worden door omega 3. Omega 3 vetzuren komen veel voor in krill.  Dat zijn kleine ongewervelde, garnaalachtige zeedieren die behoren tot de orde Euphausiacea. Krill wordt gegeten door vis. Vis bevat daarom omega 3. Vette vis zoals zalm, makreel en haring bevat de meeste omega 3.

Een grotere dagelijkse inname van Omega 3 zorgt ervoor dat de cellen in ons lichaam flexibeler zijn, minder kleine ontstekingsreacties genereren en beter functioneren. Omega 3 draagt zodoende bij aan gezonde gewrichten (gaat rheuma, en arthritis tegen), gezond cardiovasculair systeem (normale bloeddruk en minder plaque vorming in de vaten), gezonde hersenen en zenuwstelsel (concentratie), gezonde ogen en goed zicht. Bovendien bevordert het de ontwikkeling van het ongeboren kind.